Πρόταση προς όλες τις δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα

Πρόταση προς όλες τις δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα

Το τοπίο όπως διαμορφώνεται δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τους όρους ζωής και δουλειάς των εργαζομένων και ανάμεσά τους και των εκπαιδευτικών. Τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που πέρασαν παράλληλα με την τρίτη «αξιολόγηση» (χτύπημα απεργίας, ιδιωτικοποιήσεις, επέκταση ωραρίου, πλειστηριασμοί κλπ.) όχι μόνο δεν ήταν «ελαφριά» -όπως υποστηρίζει η κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά αποτελούσαν εδώ και χρόνια αντιδραστικές επιδιώξεις του συστήματος. Σε αυτά άλλωστε εκτός από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συμφωνούν ουσιαστικά και η συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.

Οι κινητοποιήσεις που έγιναν για να μπλοκάρουν το πέρασμα των μέτρων αυτών ήταν, ασφαλώς, κάτω από τις ανάγκες. Η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών να κηρύξουν επίσημη σιωπή και να μην κάνουν κάτι ούτε για τα μάτια, διευκόλυνε την κυβέρνηση και αντικειμενικά αυξάνει τα καθήκοντα όλων των δυνάμεων που θέλουν να αναφέρονται στο κίνημα. Η ΓΣΕΕ κάλεσε σε μια απογευματινή συγκέντρωση, η ΑΔΕΔΥ έκανε μια τρίωρη στάση και η ΟΛΜΕ ανέβαλε τη συνέλευση προέδρων για μετά την ψήφιση των μέτρων.

Αυτό που πρέπει να γίνει όμως είναι σαφές: Πρέπει να επιδιωχτεί να σπάσει η αδράνεια και η υποταγή που ζητάει η κυβέρνηση και εμπεδώνουν με τη στάση τους οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών καλούμε όλες τις δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα, όλους τους ανένταχτους αγωνιστές που θέλουν να αντιπαλέψουν το κλίμα αδράνειας και να συμβάλουν στη συγκρότηση των αντιστάσεων, σε βήματα κοινής δράσης με τους παρακάτω στόχους:

1.       Να γίνουν γενικές συνελεύσεις σε όσο το δυνατόν περισσότερες ΕΛΜΕ και Διδασκαλικούς Συλλόγους, ανεξάρτητα με το τι θα κάνει η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ. Αν οι αποφάσεις δε βγαίνουν από ΔΣ, να γίνει συλλογή υπογραφών.

2.       Οι Συνελεύσεις να αποφασίσουν μέρα απεργιακής κινητοποίησης και συγκεντρώσεις κόντρα στον καινούριο αντιαπεργιακό νόμο με αιχμές την υπεράσπιση της απεργίας, την ανατροπή της επέκτασης του ωραρίου 8-2 και τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς. Επίσης να δεσμευτούν οι συνελεύσεις για νέο γύρο την αμέσως επόμενη βδομάδα από τις κινητοποιήσεις.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι είναι εύκολη η κατάσταση. Όμως κανείς δεν μπορεί να παραγγέλνει τις καταστάσεις. Οσο μας αφορά νιώθουμε ότι έχουμε το καθήκον για να ενισχύσουμε την παραπάνω κατεύθυνση. Για το λόγο αυτό θα καλέσουμε σε τοπικές συσκέψεις για να κουβεντιαστούν τα παραπάνω ζητήματα και να συνδιαμορφωθούν οι επόμενες κινήσεις.

Ψήφισμα Συμπαράστασης στο Μάρκο Σκούφαλο

Ψήφισμα Συμπαράστασης

Το ΔΣ του Συλλόγου  Α΄ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ συμπαραστέκεται στους συναδέλφους Μάρκο Σκούφαλο, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Δ. Χίου,  Δημοτικό Σύμβουλο και αιρετό του ΠΥΣΠΕ Ν. Χίου και Αμπαζή Γιώργο,Πρόεδρο της ΕΓ της ΑΔΕΔΥ Χίου, αιρετό ΑΠΥΣΠΕ Β. Αιγαίου και μέλους του ΔΣ του συλλόγου Δάσκάλων και Νηπ/γων Χίου, που διώκονται από τον  πρώην ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας Chiospress και εκπρόσωπο της ΚΟΙΝΣΕΠ ΑΚΜΗ, ποινικοποιώντας έτσι την πολιτική ζωή και διασύροντάς τους ως κοινούς εγκληματίες.

Στα πλαίσια αυτά μετά από πολλές αναβολές  δικάζονται στις 29-1-2018.

ΟιΜάρκος Σκούφαλος και Γιώργης Αμπαζήςδεν διώκονται για κοινά ποινικά αδικήματα, για προσωπικούς ή άλλους λόγους, αλλά για την πολιτική τους άποψη και στάση ενάντια στις λεγόμενες «Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις» (ΚΟΙΝΣΕΠ). Εξέφρασαν δημόσια τη γνώμη τους ως όφειλαν, καλώντας το Χιώτικο λαό να αγωνιστεί για τα δικαιώματά του ενάντια στην δράση και τη λειτουργία των ΚΟΙΝΣΕΠ, ενάντια στις απευθείας αναθέσεις και στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Παράλληλα διεκδίκησαν το δικαίωμα των εργαζομένων να εργάζονται με σταθερές εργασιακές σχέσεις, που απειλούνται από τις ΚΟΙΝΣΕΠ, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών δομών που προωθούνται και μέσω των ΚΟΙΝΣΕΠ.

Οι απόπειρες τρομοκράτησης κάθε αγωνιστή, κάθε ανθρώπου ή φορέα που αντιτίθεται στις αντιλαϊκές πολιτικές απ’ οπουδήποτε και αν προέρχονται, πρέπει να πέσουν στο κενό, να συναντήσουν την καθολική αντίσταση όλων των συνδικαλιστικών φορέων, των απλών λαϊκών ανθρώπων, γιατί ανοίγει την όρεξη  για την ποινικοποίηση των αγώνων, του δικαιώματος στην απεργία, της παραπέρα ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

                                                           Το    Δ.Σ