Α’ Ε.Λ.Μ.Ε. ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Δ/ΝΣΗ: Πίνδου και Αθηνάς 22 Ελευσίνα
Email: a.elme.dyt.attikis@gmail.com
http: //aelmedytikattik.blogspot.gr/
Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ
ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΟΥΜΕ ΣΕ ΠΙΕΣΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Διανύοντας το μέσο της φετινής σχολικής χρονιάς, είναι πλέον σαφές στο σύνολο των συναδέλφων ότι η τηλεκπαίδευση όχι
μόνο δεν αποτελεί «εξαίρεση» και «προσωρινό φαινόμενο», αλλά έχει καταστεί κανονικότητα. Η καθολική πρόσβαση των
παιδιών, όλες οι παιδαγωγικές μέθοδοι, όλα τα εργαλεία μάθησης και τα προσωπικά δεδομένα έχουν καταργηθεί, δίνοντας
τη θέση σε μία μονόδρομη μετάδοση πληροφοριών εν είδει «ραδιοφωνικής εκπομπής». Σε αυτές τις συνθήκες, ένας αριθμός
μαθητών έχει ήδη αποκλειστεί εκ των πραγμάτων από τη στοιχειώδη επαφή με το μάθημα, είτε επειδή δεν έχει ηλεκτρονικό
υπολογιστή ή τη δυνατότητα σύνδεσης, είτε επειδή παρακολουθεί σποραδικά με προβλήματα συνδεσιμότητας, άρα είναι
δέκτης θραυσμάτων τηλεκπαίδευσης ως στιγμιοτύπων ενός ιδιότυπου «ζάπινγκ». Ουσιαστικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με
μια ιδιότυπη σχολική διαρροή, ιδίως των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Συγχρόνως, διακυβεύεται και η ψυχική υγεία
των μαθητών/-τριών μας, σε συνθήκες μάλιστα οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, φτωχοποίησης και αλλαγής των
ενδοοικογενειακών ισορροπιών λόγω του υποχρεωτικού εγκλεισμού.
Σε αυτές, λοιπόν, τις συνθήκες η πολιτική ηγεσία και στελέχη εκπαίδευσης πιέζουν να παραδώσουμε βαθμούς για
να αποδείξουν ότι όλα «βαίνουν καλώς» με την τηλεκπαίδευση: ως διά μαγείας δεν υπάρχουν μορφωτικές ανισότητες και
τεχνικά προβλήματα, η πολιτική του υπουργείου είναι αποτελεσματική και η εξ αποστάσεως δικαιώνεται. Απέναντι σ’ αυτήν
την εικονική πραγματικότητα, εκείνο για το οποίο πρέπει να αναρωτηθούμε είναι αν στη δεδομένη συγκυρία σε, έχουμε
πράγματι τη δυνατότητα να σχηματίσουμε γνώμη για την πρόοδο κάθε παιδιού, να εκτιμήσουμε την προσπάθειά του και να
συμβάλλουμε παιδαγωγικά στη συνέχισή της μέσω της κατάθεσης βαθμολογίας.
Είναι προφανές ότι για τη μεγάλη πλειονότητα των μαθητών και των συναδέλφων/-ισσών, αυτό δεν μπορεί
να γίνει. Η πρόσφατη εγκύκλιος για τη διεξαγωγή δύο διαγωνισμάτων στο δεύτερο τετράμηνο, αποτελεί υποχώρηση
της κυβέρνησης μπροστά στην άρνηση ουσιαστικά των συναδέλφων να «θαμπωθούν» από τα ηλεκτρονικά
στολιδάκια του e-class. Η τηλε-αξιολόγηση απορρίφθηκε στην πράξη από την πλειονότητα των εκπαιδευτικών, αφού είναι
σαφές ότι, πέρα από τα ζητήματα της αντικειμενικότητας, διαβλητότητας και αξιοπιστίας των τηλε-διαγωνισμάτων,
καθοριστικοί παράγοντες για την επίδοση των μαθητών καθίστανται άλλοι: πέρα από την πραγματική τους προσπάθεια,
όπως η αξιόπιστη και γρήγορη σύνδεση, η εξοικείωσή τους με νέα ηλεκτρονικά μέσα κ.λπ. Αποτελεί δε μία ηχηρή απόδειξη
του ότι σε όποια επιλογή του Υπουργείου Παιδείας ο κλάδος αντιδρά συλλογικά, αυτή μπορεί να ακυρώνεται στην
πράξη. Για να βάζουμε, λοιπόν, τα πράγματα στη θέση τους και να τα λέμε με το όνομά τους:
- Είναι δυνατόν ένα διαγώνισμα που παραδόθηκε πριν το κλείσιμο των σχολείων, να αρκεί για να διαμορφωθεί
πλήρης εικόνα για τη μαθητική επίδοση; Είναι σαφές ότι, κατά το χρονικό διάστημα ενός τετραμήνου, ένας μαθητής που είχε
μία συγκεκριμένη απόδοση σε ένα διαγώνισμα του Οκτωβρίου, υπό άλλες συνθήκες θα είχε τη δυνατότητα διόρθωσής της,
δυνατότητα που αναιρείται στις συνθήκες της τηλεκπαίδευσης.
- Ειδικά οι αναπληρωτές μετά τη 2η φάση έχουν γνωρίσει ελάχιστα ή καθόλου τους μαθητές τους. Η παράδοση
βαθμών για τους συναδέλφους αυτούς είναι «άλυτη άσκηση».
- Θα μπορούσε κάποιος συνάδελφος με κάποιες ερωτήσεις μέσω webex να διαμορφώσει εικόνα της μαθησιακού
επιπέδου του μαθητή; Το μέσο δε δίνει τη δυνατότητα σε κάθε παιδί να εκφραστεί, τουλάχιστον με τον ίδιο τρόπο που αυτό
θα ήταν εφικτό στη δια ζώσης διδασκαλία. Η συστολή, ο δισταγμός, δεν μπορεί να θεωρούνται πάντα ως ένδειξη αδιαφορίας.
Το περιβάλλον της τηλεκπαίδευσης, εντελώς διαφορετικό από αυτό της σχολικής τάξης, εύκολα δρα αποπροσανατολιστικά,
διαχέει το ενδιαφέρον των μαθητών, μειώνει τη συγκέντρωση, «κλείνει το μάτι» προς μία στάση ελλειμματικής προσοχής.
- Η κατάκτηση της γνώσης είναι συλλογική και κοινωνική διαδικασία. Η αναίρεση αυτής της προϋπόθεσης και η
τοποθέτηση του μαθητή σε μία ατομική θέση θεατή – ακροατή, απέναντι στον πομπό – καθηγητή, καταργούν τη δυνατότητα
ανταλλαγής σκέψεων και ιδεών επίλυσης ενός προβλήματος, ουσιαστικής αλληλεπίδρασης και ναρκοθετούν την
κινητοποίηση πνευματικών δυνάμεων. Πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε αυτή την πορεία; Μία αναπάντητη ερώτηση προς
τον μαθητή, αποτελεί τεκμήριο ικανό για να καταλήξουμε σε βαθμό; Υπάρχει η δυνατότητα ο μαθητής, στο πλαίσιο της
σημερινής κατάστασης, να κινητοποιηθεί, να διορθώσει, να αλλάξει στάση; Θα χρειαστεί να σταθμίσουμε πολύ προσεκτικά
όλα αυτά τα δεδομένα πριν θεωρήσουμε ότι αυτονόητα αξιολογούμε τους μαθητές μας, και σε αυτή τη συνθήκη, σα να μην
τρέχει τίποτα. Μία τυπική καταχώριση βαθμών προσβάλλει στα μάτια των μαθητών μας την προσπάθεια που κάνουμε, καθώς
αυτό που τελικά δείχνει είναι ότι η ουσία εκλείπει αλλά ο τύπος διατηρείται, εξευτελίζοντας την ίδια την εκπαιδευτική
διαδικασία.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, στο θέμα της κατάθεσης βαθμολογίας του πρώτου τετραμήνου οφείλουμε να
λειτουργήσουμε με παιδαγωγικές αρχές ως, με το βλέμμα μας στραμμένο στις ανάγκες και τα μορφωτικά δικαιώματα όλων
των μαθητών μας. Γνωρίζουμε τις προσπάθειες που και οι μαθητές μας κάνουν και καθημερινά τους επιβραβεύουμε και τους
βοηθάμε να σταθούν όρθιοι. Ο βαθμός του τετραμήνου, είναι ένας από τους δείκτες της εκπαιδευτικής διαδικασίας, είναι
αποτύπωση της συλλογικής προσπάθειας που καταβάλλεται μέσα στην σχολική αίθουσα, σε συνδυασμό με την ατομική
προσπάθεια του κάθε μαθητή σε συγκεκριμένο, οικογενειακό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο. Το τελευταίο είναι ηλίου
φαεινότερο ότι αναιρείται στη σημερινή συνθήκη των κλειστών σχολείων, της οξυμένης ανεργίας και της φτωχοποίησης. Η
αξιολόγηση των μαθητικών επιδόσεων είναι εργαλείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, και για να επιτελεί το ρόλο της πρέπει
να υπάρχει εκπαιδευτική διαδικασία άξια να δώσει στο μαθητή τα εφόδια, για να ανταποκριθεί στους διδακτικούς στόχους,
κάτι που δε συνέβη κατά το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους. Άλλωστε, και πέρυσι θεωρήθηκε αυτονόητο ότι στο δεύτερο
τετράμηνο, δεν υπήρχε κανενός είδους αξιολόγηση και βαθμολόγηση. Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι με βάση το
υπάρχον νομικό πλαίσιο, και συγκεκριμένα σύμφωνα με την § 7 του άρθρου 103 του Ν. 4610/2019, «αν από την
ονομαστική κατάσταση της προφορικής βαθμολογίας λείπει βαθμός μαθητή, η έλλειψη αυτή πρέπει να
αιτιολογείται από τον διδάσκοντα με ενυπόγραφη σημείωσή του πάνω στην κατάσταση βαθμολογίας».
Σύμφωνα, επομένως, με το συγκεκριμένο πλαίσιο κανένας συνάδελφος δεν είναι υποχρεωμένος να παραδώσει
βαθμολογία εφόσον εκτιμά ότι δεν έχει σχηματίσει εικόνα για την επίδοση ενός μαθητή ή ενός τμήματος. Με βάση τα
παραπάνω:
• Κανένας συνάδελφος να μην παραδώσει βαθμολογία, αν εκτιμά ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτό με παιδαγωγικό
τρόπο.
• Να μην καταθέσουμε βαθμολογία νομιμοποιώντας την τηλεκπαίδευση ως ισότιμη με τη δια ζώσης. Να αξιοποιήσουμε
τη δυνατότητα του νόμου, με αιτιολογημένο σημείωμα, να βάλουμε βαθμούς μόνο στο 2ο τετράμηνο
• Όχι στην υποβολή τηλε-διαγωνισμάτων και την τηλε-αξιολόγηση.
• Αναπροσαρμογή και μείωση της διδακτέας ύλης των μαθημάτων όλων των τάξεων, επανάληψη της εξ αποστάσεως
παραδοθείσας.
• Κατάργηση τράπεζας θεμάτων – να μην εφαρμοστεί φέτος.
• Καμία αλλαγή στο σύστημα πρόσβασης, απόσυρση νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Άμεση εκκίνηση της Ενισχυτικής Διδασκαλίας.
• Να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα που θα εξασφαλίσουν το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Α’ ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.
Η Γραμματέας του Δ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου