Για το Σύμβουλο Σχολικής Ζωής

 

Α΄ Ε.Λ.Μ.Ε. ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Δ/ΝΣΗ: Πίνδου και Αθηνάς 22  Ελευσίνα                    Email: a.elme.dyt.attikis@gmail.com http: //aelmedytikattik.blogspot.gr/

Ελευσίνα  1/11/2020

Για το Σύμβουλο Σχολικής Ζωής

Με την ΥΑ 129431/ΓΔ4, Αριθμός ΦΕΚ  4183Β΄/ 28-09-2020 ορίζεται «Σύμβουλος Σχολικής Ζωής» όπου αναφέρεται

«Ο Σύμβουλος Σχολικής Ζωής συμβουλεύει, καθοδηγεί και ενημερώνει μαθητές, γονείς και κηδεμόνες σε θέματα παιδαγωγικής αντιμετώπισης ζητημάτων σε τομείς που απασχολούν τη σχολική μονάδα, όπως ενδεικτικά, η διαχείριση κρίσεων και πρόληψη ακραίων συμπεριφορών, μαθησιακές δυσκολίες, συμπερίληψη και ενσωμάτωση, μαθητές με ιδιαίτερες δυνατότητες, κλίσεις και ταλέντα, μετάβαση σε άλλες βαθμίδες, σχολική κινητικότητα, συμβουλευτική και ομάδες γονέων και παράλληλα συμβάλλει στην καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας».

Το ΥΠΑΙΘ λοιπόν αποφάσισε να «λύσει» όλα αυτά τα προβλήματα! Καταρχάς πρέπει να επισημάνουμε ότι όλα αυτά αποτελούν καθημερινή πρακτική του συνόλου των εκπαιδευτικών, που εκφράζεται με ευαισθησία και ενδιαφέρον ανεξάρτητα από την επιμόρφωση που έχουν, χωρίς να περιμένουν από κανένα Υπουργείο την επισήμανση αυτών που κάνουν καθημερινά. Απλά αποδεικνύεται ότι για άλλη μία φορά οι εκπαιδευτικοί καλούνται να διαχειριστούν καταστάσεις που κανονικά απαιτούν ειδικούς επιστήμονες με εξειδικευμένα προσόντα. Εκτός από παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, ειδικοί στη διάγνωση δυσλεξίας και ειδικών διαταραχών (βλ. νόμο για ομάδες εκπαιδευτικής υποστήριξης) τώρα πρέπει να είμαστε και ψυχολόγοι, σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού και κοινωνικοί λειτουργοί. Δεν είναι δυνατόν όλα να μετακυλίονται στις πλάτες μας! Η πάγια τακτική μεταφοράς αρμοδιοτήτων με την καλλιέργεια της επίπλαστης εικόνας προς την κοινωνία ότι ¨λαμβάνονται μέτρα¨ (με απαλλαγή από τη δυσάρεστη δαπάνη κάλυψης των κενών) δεν ξεγελά κανέναν. Ειδικά τα ζητήματα που θίγονται στην εγκύκλιο απαιτούν στην πραγματικότητα αφιέρωση όλου του ωραρίου ενός ή και περισσότερων εκπαιδευτικών. Η όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, μεγαλώνει και τα προβλήματα που καλούμαστε να διαχειριστούμε ενώ η αφαίρεση της υποχρέωσης εφημεριών είναι αστεία μπροστά στα καθήκοντα που καλείται να αναλάβει ο συνάδελφος – υπεύθυνος.

Πολύ σοβαρό είναι το ζήτημα των απαραίτητων προσόντων που η εγκύκλιος θέτει ως προϋπόθεση. Η πρόταση από το Σύλλογο Διδασκόντων για τον υπεύθυνο σχολικής ζωής συνιστά με αυτό τον τρόπο μία έμμεση αξιολόγηση προσόντων, ενώ ταυτόχρονα ο ορισμός του αποτελεί μετρήσιμο δείκτη για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Ακόμα και η -απαραίτητη – πρόσληψη ειδικών επιστημόνων για τη διαχείριση των καταστάσεων που περιγράφονται παραπάνω, δεν είναι σωστό να οδηγήσει σε διαχείρισή τους από ένα ή λίγα ειδικά άτομα αλλά πρέπει πάντα να αποτελεί μία συλλογική διαδικασία στην ευθύνη του Συλλόγου Διδασκόντων και όχι μία αφορμή για διαγκωνισμό μεταξύ προσοντούχων.

Η τελική απόφαση ανάθεσης του ρόλου του Συμβόλου Σχολικής ζωής, ακόμα και μετά την πρόταση του Συλλόγου Διδασκόντων, ανήκει στον Σύμβουλο της Παιδαγωγικής Ευθύνης. Αυτό από μόνο του αποτελεί λόγο να μην υποχρεωθεί κανείς συνάδελφος να αναλάβει αυτή την υποχρέωση. Ο συγκεκριμένος συνάδελφος θα συνεργάζεται απευθείας με τον Σύμβουλο, σε αυτόν θα λογοδοτεί και αυτό σημαίνει στην πράξη παράκαμψη του Συλλόγου Διδασκόντων σε ορισμένες περιπτώσεις!

Τέλος θα πρέπει να επισημανθεί ο κίνδυνος ο συνάδελφος που αναλαμβάνει το συγκεκριμένο καθήκον, να τραβήξει πάνω του ευθύνες για τη σωστή ή λανθασμένη διαχείριση προβλημάτων και να αναζητηθούν στο πρόσωπό του σοβαρές ευθύνες σε μία πληθώρα καταστάσεων. Η ευθυνοφοβία του μηχανισμού έχει λειτουργήσει πολλές φορές και η ύπαρξη ενός προσώπου με τον τίτλο του Συμβούλου Σχολικής Ζωής εύκολα τραβάει τα βέλη, απαλλάσσοντας την πολιτεία από τις όποιες ευθύνες. Επίσης η διαχείριση «κρίσεων και ακραίων συμπεριφορών» προβληματίζει ως προς το εύρος καταστάσεων που μπορεί να περιλαμβάνει (από έναν καυγά μέχρι … μία κατάληψη;). Για μία πολιτική ηγεσία που κυνηγά 14χρονους μαθητές, που έχει τη λύση του αυταρχισμού πρόχειρη για κάθε περίσταση, η δημοκρατική ευαισθησία για την επίλυση παιδαγωγικών προβλημάτων και την ψυχοπαιδαγωγική αναβάθμιση του σχολείου μάλλον δεν είναι και το πιο πιθανό κίνητρο. Αντίθετα η μεταφορά των κατασταλτικών μηχανισμών στην καρδιά του σχολείου με έναν καθηγητή παιδονόμο και ελεγκτή της μαθητικής συμπεριφοράς, είναι μία επιλογή πιο κοντινή στο προφίλ του συγκεκριμένου Υπουργείου. Με βάση τα παραπάνω το ΔΣ της Α ΕΛΜΕ:

·         Καλεί τους Συλλόγους Διδασκόντων να μην υποχρεώσουν – αναθέσουν σε κανένα συνάδελφο την ευθύνη του Συμβούλου Σχολικής Ζωής χωρίς τη θέλησή του.

·         Καλούμε στους συναδέλφους να μην αναλάβουν μία θέση ναρκοθετημένη με ευθύνες και καθήκοντα που φυσιολογικά προϋποθέτει δέσμη μέτρων από την πολιτεία και όχι τη φιλότιμη προσπάθεια ενός μόνο ανθρώπου.

·         Απαιτούμε τη στελέχωση των σχολείων με ειδικούς επιστήμονες (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς) που σε συνεργασία με τους συλλόγους διδασκόντων θα προσπαθούν να παρέμβουν σε κάθε περίπτωση με παιδαγωγικά κριτήρια

·         Η αντιμετώπιση των προβλημάτων στο σχολείο προϋποθέτει ευρύτερες κοινωνικές παρεμβάσεις που ξεπερνούν τα όρια του σχολείου. Η ένταξη μαθητών και η βοήθεια στις μαθησιακές δυσκολίες απαιτεί προσλήψεις (παράλληλη, τμήματα ένταξης, ΖΕΠ) που ακόμα τις περιμένουμε ενώ η όποια συζήτηση για κλίσεις και ενδιαφέροντα χρειάζεται ένα πολύ πιο πλούσιο σχολείο σε δραστηριότητες (επισκέψεις, εργαστήρια, εγκαταστάσεις για αθλητισμό και πολιτισμό κλπ) και όχι πχ την κατάργηση ολόκληρων ειδικοτήτων με τα νέα ωρολόγια (κοινωνικοί επιστήμονες, τέχνες κλπ).

Λίγη σοβαρότητα παραπάνω, κύριοι του Υπουργείου!

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Α΄ ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

 

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Ιωαννίδης Τάσος

Η Γραμματέας του Δ.Σ. Βασιλείου Γιούλη