Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ

Α’ ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
(Α’ Ε.Λ.Μ.Ε. ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ)
Δ/ΝΣΗ: Πίνδου και Αθηνάς 22 Ελευσίνα
ΤΑΧ. ΚΩΔΙΚΑΣ: 19200
ΤΗΛΕΦΩΝΟ - FAX: 2105561490
Email: a.elme.dyt.attikis@gmail.com

Ελευσίνα 09/06/2015



ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ

Η διαδικασία επιλογής στελεχών στην εκπαίδευση που επέλεξε η κυβέρνηση σε καμιά περίπτωση δεν αλλάζει τον χαρακτήρα και το ρόλο ης διοικητικής πυραμίδας της εκπαίδευσης.
Η ως τώρα διαδικασία επιλογής στελεχών περιοριζόταν στη θέληση και στις σκοπιμότητες της διοικητικής ιεραρχίας που ελεγχόταν πάντα απ’ την κυβερνητική πλειοψηφία, και εν μέρει επηρεαζόταν από τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς συσχετισμούς, μέσω της συμμετοχής των αιρετών των υπηρεσιακών συμβουλίων, που συμμετείχαν ενεργά με τη μοριοδότηση στα πλαίσια της «συνέντευξης». Το νέο πλαίσιο τροποποιεί το προηγούμενο σε μικρό βαθμό, αφήνοντας ελάχιστα ανοιχτό ένα παράθυρο παρέμβασης στο Σύλλογο Διδασκόντων με παράλληλη όμως την επιδίωξη ενσωμάτωσης των ριζοσπαστικών διαθέσεων των συναδέλφων για αλλαγές και ανοιχτό το ενδεχόμενο εμπέδωσης της «αξιολογικής κουλτούρας»
Να θέσουμε το θέμα στην πραγματική του διάσταση.
  1. Δεν πρόκειται για εκλογή διευθυντών από τους συλλόγους διδασκόντων, όπως αρχικά προπαγανδίστηκε. Αφορά στην μοριοδότηση του Διευθυντή (κατά μέγιστο τα 12 των 35 μορίων που θα μπορούσε να συγκεντρώσει), από την έκφραση γνώμης του συλλόγου διδασκόντων μέσω ψηφοφορίας, που εν τέλει επιλέγεται (από τα Συμβούλια Επιλογής) και ορίζεται από τη διοίκηση, από την οποία υπάρχει και η δυνατότητα ανάκλησής του. Η υπόλοιπη μοριοδότηση προέρχεται από τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια –πτυχία, γλώσσες, ΤΠΕ κλπ και υπηρεσιακή κατάσταση και διοικητική εμπειρία. Η αντικειμενικότητα και η δυναμική της μοριοδότησης των κριτηρίων αυτών ήταν και θα είναι πάντα σχετική με βάση τις επιδιώξεις και πολιτικές προτεραιότητες της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας. Ο αποκλεισμός της υποψηφιότητας ενός διευθυντή, αν δε συγκεντρώσει το 20% των ψήφων, δύσκολα μπορεί να υλοποιηθεί και να αποτελέσει δρόμο καταδίκης αυταρχικών, αντιδραστικών συμπεριφορών .
  2. Αποτελεί ως μέτρο πρόσχημα δημοκρατίας και όχι την ουσία της, γιατί καλεί τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν στην επιλογή αυτών που θα ασκήσουν την κυβερνητική πολιτική, χωρίς να έχουν αποφασιστικό λόγο γι’ αυτήν, το περιεχόμενο και την κατεύθυνσή της.
  3. Ίσα – ίσα που η ιεραρχική πυραμίδα της διοίκησης παραμένει αντιδραστική αφού καλείται όπως όλα δείχνουν να υλοποιήσει αντίστοιχες πολιτικές στην εκπαίδευση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις στη βάση των γενικότερων μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζει η χώρα.
  • Αφού παραμένει το αντιδραστικό πλαίσιο του καθηκοντολογίου , του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και του πειθαρχικού δικαίου, αλλά πολύ περισσότερο το νομοθετικό πλαίσιο του «νέου σχολείου» που προκαθορίζουν ρόλο και αποστολή σχολείου και διευθυντή.
  • Παραμένουν και επιβεβαιώνονται πολιτικά, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι επιλογές και οι προτεραιότητες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, για το ρόλο της σχολικής ηγεσίας, το διαχωρισμό διευθυντή – εκπαιδευτικών ώστε να ασκεί πιο αποτελεσματικά τη διοίκηση των αρχών του μάνατζμεντ κλπ, μέσα από τη συμφωνία μεταρρυθμίσεων με τον Γκουρία και την πλήρη αποδοχή των στόχων της ΕΕ για το 2020, στην πρόσφατη Σύνοδο των υπουργών παιδείας. Η εκπαίδευση είναι κι αυτή πεδίο των περίφημων αναδιαρθρώσεων που είναι στο τραπέζι διαπραγμάτευσης της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας με τους «Θεσμούς».
  • Γι αυτό όχι μόνο δεν προτάσσεται κάποιο σαφές διαφορετικό, εκπαιδευτικό σχέδιο στο οποίο να εντάσσεται η συζήτηση για διοικητικές αλλαγές αλλά πολύ περισσότερο οι προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής συνεχίζουν να είναι η μαθητεία – τζάμπα εργασία για τους εργοδότες, οι εξετάσεις, η αξιολόγηση, η ελαστική εργασία. Οι δηλώσεις Κατρούγκαλου αλλά και τα δημοσιεύματα για το νέο νομοσχέδιο για την αξιολόγηση στο Δημόσιο και το νέο μισθολόγιο μιλούν για μια πιο ταχεία βαθμολογική εξέλιξη και κατάληψη θέσεων ευθύνης, για όσους αξιολογούνται θετικά και έμμεση αύξηση μισθού, ενώ μέτρα βελτίωσης αποδοτικότητας ή και μετάταξη για όσους αξιολογούνται αρνητικά, με το μισθό του διευθυντή να διαφοροποιείται σημαντικά από τους υπόλοιπους, κατά απαίτηση των δανειστών.
  • Η κυβέρνηση αρνείται την αποσύνδεση της βαθμολογικής εξέλιξης από την αξιολόγηση.
  • Επίσης η κυβέρνηση με το νέο σχέδιο νόμου επαναφέρει σχέδιο αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας στα πλαίσια της «Διασφάλισης Ποιότητας της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης»
  • Την ίδια στιγμή με αποκλεισμό των «μονομερών ενεργειών» μείωσης μαθητών στα τμήματα, αύξησης του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση, κάλυψης των χιλιάδων κενών με γενναίους διορισμούς και κάλυψης στοιχειωδών αναγκών των σχολείων που στενάζουν από τη λιτότητα και τις περικοπές, διαμορφώνεται ένα περιβάλλον ανασφάλειας και ανέχειας, που ευνοεί την εξάρτηση από τη διοίκηση. Που θα ενταθεί με την υπογραφή των νέων επονείδιστων μέτρων που θα χειροτερέψουν ακόμη παραπέρα τις συνθήκες ζωής για τους εργαζόμενους.
  1. Η συγκεκριμένη πρόταση για το σύστημα επιλογής διευθυντή σχετίζεται και με την πάλη της προηγούμενης διετίας στα σχολεία- ενάντια στην αξιολόγηση και το διοικητικό αυταρχισμό. Είναι μια προσπάθεια άμβλυνσης και τελικά ενσωμάτωσης της δυναμικής των εκπαιδευτικών αντιδράσεων, μέσα από ανώδυνες και ασταθείς πινελιές "εξανθρωπισμού-εκδημοκρατισμού" του πλαισίου του σχολείου της αγοράς της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ, χωρίς όμως να το θέτει σε ριζική αμφισβήτηση. Στο ίδιο μήκος κύματος η λογική του «εκφέρω γνώμη» μέσω ψηφοφοριών, για τους διαχειριστές της κυβερνητικής πολιτικής στην διοίκηση, χωρίς αποφασιστική αρμοδιότητα για την τελική επιλογή ούτε των ίδιων, ούτε της πολιτικής που θα υλοποιήσουν, θα γενικευτεί σε όλο το Δημόσιο, με ψηφοφορίες για τους καλύτερους υπάλληλους που μπορεί να θέτουν υποψηφιότητα για θέσεις ευθύνης (συζήτηση για το νέο νομοσχέδιο για την αξιολόγηση). Πρόκειται για νέα δείγματα εμπέδωσης της κουλτούρας αξιολόγησης που ζητά ο ΟΟΣΑ.
  2. Στα πλαίσια αυτά γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθεί και ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, μέσω της ανάμειξης καθηκόντων συνδικαλισμού και διοίκησης, με καθοριστικό το ρόλο της δεύτερης. Το «συμμετοχικό πείραμα» του κοινωνικού εταιρισμού (απέναντι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΔΑΚΕ) και της δήθεν συναπόφασης, με το οποίο η ΠΑΣΚΕ κατόρθωσε να ενσωματώσει, να εξαγοράσει και να διαλύσει το μεγαλύτερο κομμάτι του υπάρχοντος συνδικαλιστικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια.
Για όλα αυτά θεωρούμε ότι η στάση μας πρέπει να συγκροτείται από τα αιτήματα αλλαγής κατεύθυνσης και προτεραιοτήτων στην κυβερνητική πολιτική όχι προς όφελος των δανειστών αλλά της κοινωνίας και των παιδιών της με:
- Κατάργηση νόμων αντιδραστικού πλαισίου (καθηκοντολογίου, κλπ…. νόμου Αρβανιτόπουλου) και άμεση έναρξη συζήτησης αναμόρφωσης περιεχομένου εκπαίδευσης, χτυπήματος εξεταστικίτιδας, μέτρων οικονομικής – υλικής βελτίωσης ανακούφισης
- Αναβάθμιση του ουσιαστικού ρόλου του Συλλόγου Διδασκόντων. Να κατοχυρωθεί σε κύτταρο συζήτησης με αποφασιστικές αρμοδιότητες και σχετική διεύρυνσή τους. Με συντονιστή αιρετό – ανακλητό και εντολοδόχο των αποφάσεών του προς την κεντρική διοίκηση και την κυβέρνηση
- Συζήτηση – δρομολόγηση διαμόρφωσης μορφωτικού σχεδίου για ενιαίο 12χρονο δημόσιο- δωρεάν σχολείο σε αντιπαράθεση με προτεραιότητες ΕΕ – ΔΝΤ

Σε αυτά τα πλαίσια και χωρίς αυταπάτες τοποθετούμαστε στη συζήτηση των συλλόγων διδασκόντων και των συλλογικών διαδικασιών της ΕΛΜΕ
  • Καμιά συμμετοχή μελών συνδικαλιστικού κινήματος ως διορισμένων από την κυβέρνηση στα συμβούλια επιλογής .
  • Οι αιρετοί του ΠΥΣΔΕ είναι εκεί το μάτι του κλάδου για έλεγχο της διοίκησης και δεν ταυτίζουν το ρόλο τους με τα μέλη της διοίκησης.
  • Αξιοποιούμε την εγκυρότητα της λευκής ψήφου για να καταδικάσουμε πολιτικά διευθυντές που το προηγούμενο διάστημα στάθηκαν απέναντι στο σύλλογο με αυταρχισμό, εκβιασμούς και λογικές «εντέλλεσθε».

Πιστεύουμε ότι πραγματική δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς οικονομική δημοκρατία και χωρίς μια εκπαίδευση προσανατολισμένη στις ανάγκες των εργαζόμενων και της κοινωνίας για όλα τα παιδιά με όλη τη γνώση, ως δικαίωμα δημόσιο και δωρεάν. Η δημοκρατία δεν είναι στιγμή, αλλά συνεχής διαδικασία. Ενίσχυση της δημοκρατίας στο σχολείο σημαίνει ενίσχυση του αποφασιστικού ρόλου του συλλόγου διδασκόντων σε ένα τέτοιο εκπαιδευτικό σχέδιο, με συντονιστή αιρετό και ανακλητό από τον ίδιο. Όσο την εκπαίδευση κανοναρχούν η αγορά, οι δεξιότητες και η επιχειρηματικότητα – ανταγωνιστικότητα με λιτότητα και χειραγώγηση. Όσο κυριαρχεί η λεγόμενη παιδαγωγική του μάνατζμεντ, με τον εκπαιδευτικό ή το σύλλογο ως απλό διεκπεραιωτή των κρατικών εκπαιδευτικών πολιτικών και της υλοποίησης των 'καινοτόμων προγραμμάτων' της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ και ταυτόχρονα φτωχό, ανασφαλή και ένοχο – συνένοχο. Η αλλαγή του τρόπου επιλογής διευθυντών ελάχιστα θα συνεισφέρει στη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου.
Ο Πραγματικός δρόμος υπεράσπισης των αναγκών της Δημόσιας Εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών είναι ο δρόμος της δράσης και του αγώνα για την ανατροπή όλων των πολιτικών που εφαρμόζονται με πολύ μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια και αλλάζουν το χαρακτήρα του Δημόσιου Σχολείου προς αντιδραστική κατεύθυνση.
Παλεύουμε για να υπηρετήσουμε ένα Δημόσιο, Δωρεάν Σχολείο των όλων και των ίσων μέσα από μια πραγματικά δημοκρατική λειτουργία. Το παράδειγμα το δώσαμε οι εκπαιδευτικοί στην περιοχή μας το προηγούμενο διάστημα με την διαδικασία της αξιολόγησης, αφού δεν υποκύψαμε ούτε στο τελευταίο στάδιο στις πιέσεις και τους εκβιασμούς κυβέρνησης και διοίκησης. Τα 14 απ’ τα 23 σχολεία που συνεδρίασαν για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, αποφάσισαν να μη συντάξουν έκθεση. Αυτό δείχνει ότι μπορούμε να κρατάμε ψηλά τη σημαία των δικαιωμάτων και των αγώνων, σε πολύ αντίξοες συνθήκες, με μαχητική συλλογικότητα. Αυτή είναι η πιο μεγάλη συνεισφορά μας στη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου και αυτό οφείλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε .





















ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Α’ ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.





Καρυώτης Δημήτρης


Η Γραμματέας του Δ.Σ.





Βασιλείου Γιούλη











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου